Maandag 24 Augustus.

Gisteren ben ik nadat ik klaar met werken was nog even naar Ruud gegaan. Hij was blij dat ik er was en wilde meteen met me naar bed, maar ik wilde praten. Hij was verbaasd toen ik dat zei. ‘En, heb je geen zin, of is er iets aan de hand?’

Ik schudde mijn hoofd: ‘Nee, niet echt, of toch wel, het is Wim. Ik weet niet wat ik van hem denken moet, maar volgens mij heeft hij ineens het licht gezien.’ Nu keek hij nog verbaasder: ‘Enne, wat is er aan de hand? Toch niks om je zorgen over te maken?’

Ik haalde mijn schouders op: ‘Hij is veranderd en eerlijk gezegd weet ik niet wat ik ervan denken moet. Hij slooft zich vreselijk uit, wil ineens van alles, gaat ook weer werken en wil ook met me naar bed.’ Ruud trok me naar zich toe en lachte: ‘Nou, zo te horen ben je daar niet blij mee, maar eigenlijk zou je dat wel moeten zijn. Dat hij met je naar bed wilt kan ik begrijpen, dat wil ik ook.’ Hij wreef over mijn bovenbenen richting mijn kruis. ‘Die man is geil, gun hem dat plezier en geniet ervan. Je doet alsof het een straf is.’

Ik zuchtte, dit wilde ik eigenlijk niet horen, ik had gehoopt dat hij iets anders zou zeggen, iets in de trant van: “ Je bent van mij,” maar zo ziet hij het duidelijk niet. Ik weet het, ik weet hoe hij over ons denkt, maar toch. Ik keek hem aan en lachte een beetje. ‘Nou,’ ging hij verder, ‘om in stemming te komen wil ík jou wel een beurt geven.’ Even kreeg ik de neiging hem van me af te duwen, maar dat leek me geen goed plan. Dus ben ik toch met hem mee naar boven gegaan. We hebben heerlijk gevreeën, maar nergens meer over gepraat.

Nerveus en ook teleurgesteld ben ik naar huis gegaan en ja hoor, Wim zat weer op met te wachten.  Hij bood me iets te drinken aan en vroeg hoe het was gegaan op mijn werk. Ik zei dat ik moe was en naar bed wilde. Dat sloeg niet in, dat zag ik aan zijn gezicht, dus bleef ik zitten. ‘Ik lust wel een glaasje water,’ zei ik geeuwend. Blij sprong hij op en liep naar de keuken. Toen hij terugkwam zei hij: ‘Ik heb nogeens nagedacht en ik vind dat we toch moeten kijken naar de mogelijkheid om een midweek weg te gaan. Ik heb op internet gekeken naar aanbiedingen, misschien kunnen we morgen samen even kijken en wat uitzoeken.’ Ik wreef over mijn hoofd en deed alsof ik heel erg moe was, maar intussen zakte me de moed in de schoenen en besefte dat ik daar waarschijnlijk niet onderuit kom. SHIT!

Zojuist heb ik besloten te proberen het uit te stellen, maar ik ben bang dat me dat niet lukt.

 

Even nog over mijn werk. Zaterdagavond kwam een vrouw naar binnen, ik schatte haar een jaar of veertig. Ze viel me op omdat ze er vreselijk oubollig uitzag. Foute tuttenkleding, platte degelijke schoenen en een kapsel uit de middeleeuwen. Ze droeg ook nog tot overmaat van ramp een bril met van die degelijke ronde glazen, jampotjes dus! Goed, ze liep door naar de wastafel en nadat ze in de spiegel had gekeken kwam ze naar me toe. Nerveus keek ze me aan: ‘Mag ik u iets vragen?’ begon ze. Ik knikte vriendelijk: ‘Natuurlijk,’ zei ik brandend van nieuwsgierigheid.

‘Bent u getrouwd?’

‘Ja,’ zei ik verbaasd, ‘hoezo?’

‘Nou,’ ging ze verder, ‘het is zo, sinds kort heb ik een vaste vriend.’

‘Oh,’ zei ik, ‘leuk.’

‘Ja,’ dat is het ook, maar…’ Ze aarzelde even en frunnikte nerveus aan haar handtasje. ‘Hij wil met mij de liefde bedrijven.’

Even dacht ik dat ik niet goed hoorde, maar dat was wel zo, dus mompelde ik iets van: ‘Mooi.’

‘Nu is het zo,’ ging ze verder, ‘ik denk dat hij bedoelt dat hij geslachtsgemeenschap wilt hebben, tenminste ik vermoed dat hij dat bedoelt, maar ik weet niet of ik dat wel doen moet, omdat ik dat nog nooit gehad heb.’

Ik dacht nog steeds dat ik niet goed hoorde, hoefde ook niks te zeggen, want ze ging verder.

‘Het is zo, ik dacht dat u mij misschien kunt zeggen wat ik doen moet, ik heb al in voorlichtingsboekjes gekeken, maar daar word ik niet veel wijzer van en nu ben ik bang dat ik iets fout ga doen. Kunt u mij advies geven?’

Ik bekeek haar nogeens en bedacht dat hier pal voor mijn neus een maagd uit de middeleeuwen stond.

‘Ik weet zeker,’ begon ik voorzichtig, ‘dat u zich geen zorgen hoeft te maken. Uw vriend zal vast en zeker weten hoe het moet, zeker als hij merkt dat u nog maagd bent.  Vrouwen zoals u zijn zeldzaam.’ Ik wilde er nog aan toevoegen dat ze ervan moest genieten, maar dat heb ik maar niet gedaan!! Leek me  niet erg verstandig!!