Vrijdag 4 September.

Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik er tegenop zie met Wim weg te gaan. Ik weet dat ik er niet onderuit kom, maar in stilte hoop ik dat wel, dat ik of hij een enge ziekte krijg, de griep is ook goed. Maar het zal wel moeten, ik heb geen keus. Soms probeer ik optimistisch te zijn en houd me voor dat het maar voor een paar dagen is. Dat Ruud het leuk voor me vindt zit me ook dwars. Afgelopen dinsdag ben ik nog bij hem geweest maar hij was niet thuis. Ik heb gewoon schoongemaakt en gewacht tot hij misschien nog zou komen, maar hij kwam niet, belde ook niet. Ja, ’s middags toen ik allang weer thuis was kreeg ik een sms’je van hem.

Heb het druk met mijn werk, bel je nog x Ruud.

 Ja, goed bedoeld, maar nu is het vrijdag en heb nog niks gehoord. Ik weet dat ik ongeduldig ben, maar toch… Ik hoop echt dat hij dit weekend nog belt om iets af te spreken.

Afgelopen zondag maakte ik weer eens iets leuks mee op mijn werk. Zo rond een uur of zes kwam er een man naar binnen, ik schatte hem ergens rond de 80. Hij keek even naar me, maar zei niks, ook geen goedendag. Hij liep door naar de wc en nadat hij klaar was en zijn handen had gewassen kwam hij naar me toe. Het viel me op dat hij nors keek, maar goed, nu komt het! ‘Mag ik u iets vragen,’ begon hij. Ik knikte vriendelijk en zei: ‘Ja, natuurlijk.’

‘Heeft u kinderen?’ begon hij.

‘Ja,’ zei ik, ‘een zoon, hoezo wilt u dat weten?’

Nou, en toen kwam het!! ‘Ik heb ook kinderen en twee kleinkinderen, een van 14 en een van zestien.’ Hij keek me trots aan en wachtte even met verder vertellen. ‘Het is zo, van de week was mijn oudste kleizoon  bij mij op bezoek, gezellig vind ik dat altijd. We drinken dan altijd samen een kopje koffie of een glaasje limonade en kijken tv. Nu was er een programma op waar een man en vrouw stonden  te zoenen en zo. Ik keek schuin naar mijn kleinzoon en dacht aan vroeger toen je geen seksuele voorlichting kreeg, dus zei ik:  Vroeger zag je zoiets niet op tv,  wist ook niks omdat je nooit iets verteld werd, maar nu is dat allemaal anders. Mijn kleinzoon knikte, maar zei niks. Dus ging ik verder en vroeg zo onopvallend mogelijk of hij wist hoe kinderen gemaakt werden. Nou, hij keek me heel raar aan, schudde zijn hoofd en begon te lachen. Ik dacht hij weet het vast nog niet. Dus zei ik:  “Als je dat nog niet weet moet je eens met je ouders praten, je bent nu wel groot genoeg omdat te weten.”

Toen begon hij keihard te lachen. “ Opa,” zei hij. “ik denk dat ik u nog wat kan leren, hoe kinderen gemaakt worden weet ik al heel lang, ook dat er mensen zijn die het doen zonder dat ze kinderen willen krijgen. Seks is heel normaal, iedereen doet het tegenwoordig, ik ook.

Pas geleden nog ben ik met een meisje uit mijn klas naar bed geweest. Ze bood het zelf aan, dus u begrijpt dat ik geen nee heb gezegd, het was best lekker, ze wilde alles, écht alles.”

‘Nou, mevrouw, ik vertel u dit omdat ik nogal geschokt was. Dat mijn kleinzoon dat zo vertelde vond ik verschrikkelijk. Ik heb hem ook gevraagd of hij zich niet schaamde, maar dat deed hij niet. Hij vond het heel normaal. “Opa, zei hij, u bent een oude man, vroeger deden mensen het stiekem in het donker, maar nu niet meer. Nu kan je het overal en met iedereen doen als je dat wilt.”

‘Nou, mevrouw ging hij verder, ik vertel u dit omdat u zelf ook een zoon heeft, ik vind dat iedereen moet weten hoe slecht en brutaal de jeugd van tegenwoordig is. Ik schaam me voor mijn eigen kleinzoon. Mijn kinderen waren vroeger niet zo, die heb ik keurig netjes opgevoed.’ Hij schudde zijn hoofd en keek me verdrietig aan.

Ik wilde nog iets zeggen, maar op dat moment schoot me niks te binnen, het enige dat ik nog net kon bedenken was: ‘Ik leef helemaal met u mee.’ Het sloeg nergens op, ik weet het! Naderhand bedacht ik dat het misschien wel grappig was geweest als ik verteld had dat ik ook keurig was opgevoed, maar daar nog weinig van over is!!!