Donderdag 1 Oktober.

 

Wim vraagt nergens meer naar en dat bevalt me prima. Wel is hij nog steeds erg uitsloverig,

hij helpt ook in huis  met kleine dingen en vraagt telkens of hij iets voor me kan doen. Ik word er helemaal kriegel van, zeker omdat ik weet wat hij wilt. Hij vraagt het niet, maar ik merk het aan alles. Gisteravond bijvoorbeeld; ik was op tijd naar bed gegaan en was net ingedommeld toen ik hem naar boven hoorde komen. Hij deed heel zachtjes en maakte geen licht aan, maar toen hij naast me lag wreef hij over mijn rug. Hij weet dat ik dat prettig vind. Even kwam ik in de verleiding iets te zeggen of te laten merken dat ik het heerlijk vond, maar dat leek me geen goed idee, dus heb ik me slapende gehouden. Ik weet het, ik ben een kreng, maar ik heb echt geen behoefte om met hem te neuken. Dat doe ik liever met Ruud.

Van de week ben ik nog bij hem geweest, hij is nog steeds lief, maar nu ik weet dat hij ook met andere vrouwen naar bed gaat heb ik moeite om me helemaal te laten gaan. Het liefst zou ik met hem erover praten, maar dat durf ik ook niet goed omdat ik bang ben dat ik hem dan kwijtraak. Ik zit er best mee.

Op mijn werk maakte ik afgelopen zondag iets mee waarvan ik dacht: dit bestaat niet!!

Zo rond een uur of zes kwam een meisje naar binnen, ik schatte haar een jaar of 11, niet ouder. Ze lachte vriendelijk en keek om zich heen. ‘Mag ik u iets vragen,’ begon ze voorzichtig. Ik knikte en zei: ‘Natuurlijk.’

‘Nou,’ begon ze, ‘het is zo dat wij op school ons moeten voorbereiden op een beroepskeuze omdat we in het laatste jaar zitten. Ik zit in groep acht.’ Ik knikte, maar zei niks.

‘Nu is het zo dat ik niet goed weet wat ik worden wil. Het werk dat u doet lijkt me niks, de hele dag wc’s schoonmaken, vindt u dat niet vies?’

‘Ja, het is niet altijd leuk om te doen, maar ik verdien er wel geld mee, jij kunt nu kiezen wat je worden wilt. Als je slim bent ga je verder leren, tenminste als je dat goed kan.’

‘Ik kan wel leren, maar daar heb ik niet veel zin in. Ik wil iets worden waar ik veel geld mee kan verdienen. Als ik veel geld heb kan ik ook veel kopen, een mooi huis, veel kleren en op reis gaan, dat wil ik ook.’

Ze keek me stralend aan en wees naar haar jeans: ‘Zo’n broek als ik nu aanheb hoef ik dan niet meer te kopen, dan koop ik alleen maar merkbroeken, dure merkbroeken.’

Ik knikte weer en dacht bij mezelf je moet inderdaad nog veel leren, maar goed nu komt het!

‘Weet u,’ ging ze weer verder, ‘ik heb een vriendje en die zegt dat ik in de postitutie moet gaan werken, daar kan ik heel veel geld mee verdienen. Maar dat lijkt me niks, ik heb een hekel aan kou en regen.’

Ik snapte er niks van en vroeg dus heel onnozel: ‘Hoezo?’

‘Nou, iemand die dat werk doet moet toch veel buiten lopen.’

Ik snapte het nog steeds niet en schijnbaar zag ze het aan mijn gezicht want ze zei: ‘Een postituee bezorgt toch post, dus dan moet je buiten lopen.’

Heel langzaam viel het kwartje, maar dan ook heel langzaam. Ik keek haar aan en zei: ‘Ik denk dat je eerst maar goed je best moet doen op school en goed opletten, vooral tijdens de Nederlandse les.’ Ze lachte en liep naar de deur. ‘U bent net mijn moeder, zij zegt ook altijd dat ik nog veel moet leren.’ Even later was ze weg.

Achteraf gezien was het wel grappig. En…het scheelde ook maar een letter. Prostituee of Postituee, maar van een postituee heb ik nog nooit gehoord!!