Of we nu goede of slechte zin hebben maakt niks uit, maar het heeft wel met ons humeur te maken.
Al vanaf onze geboorte bepaalt ons humeur een groot deel ons leven. Baby’s die het naar hun zin hebben zijn tevreden en gaan lekker slapen. Is dat niet het geval laten ze dat duidelijk merken. Ze schreeuwen en krijsen net zolang totdat ze hun zin krijgen. Meestal is het eten of een schone luier. Als ze groter worden willen ze meer, veel meer.
Wij volwassenen hebben dat ook. Zolang het allemaal gaat zoals wij dat willen is er niks aan de hand, maar als dat niet het geval is worden we chagrijnig.
Dan heb je slechte zin, zeggen ze, en dan krijg je van die domme opmerkingen te horen, zo in de trant van: “ En ben je met het verkeerde been uit bed gestapt?”
Nou, als je chagrijnig bent sta je niet op zo’n domme opmerking te wachten, dus wordt je kwaad en geeft een stom antwoord in de hoop dat ze je met rust laten.
Er zijn ook mensen die nooit chagrijnig zijn, ze zijn altijd vrolijk en blij. Ik word best moe van dat soort lui omdat ik dan het gevoel heb dat ze komedie spelen. Ik vind het ook onnatuurlijk.
Als ik ’s ochtends opsta ben ik niet vrolijk, heb ook geen slechte zin, maar wil gewoon even rustig bijkomen met een asociaal ontbijt: de krant, een peuk en koffie.
Maar toch kan ik chagrijnig worden. Ik heb ooit eens een loge gehad die al op was toen ik mijn bed uitkwam. Net toen ik vrolijk goed morgen wilde zeggen bleef mijn kat met zijn pootje aan een kanten tafelkleedje hangen. Dat kleedje lag over een klein tafeltje waar van alles opstond. Dus! Alles wat op dat tafeltje stond kletterde op de grond. Nou, mijn goede voornemen om vrolijk goed morgen te zeggen was op slag verdwenen. Zeker toen mijn logé vroeg of ik last had van ochtendhumeur!
Dus ik bedoel maar, je humeur wordt vaak bepaald door je omgeving en wat je wilt of kunt.
Niet altijd, vrouwen die ongesteld zijn, zijn vaak kriebelig, ze zitten niet lekker in hun vel, hebben buipijn en nog van alles. Mannen begrijpen dat niet goed. Zodra een vrouw slechte zin heeft, wordt dat bijna altijd geacocieerd met haar menstruatie. Dat zeggen ze dan ook: “Moet je ongesteld worden?” Nou, neem maar van mij aan dat dat verkeerd valt, want dan wordt een vrouw pas écht kwaad.
Wat dat betreft hebben mannen het een stuk makkelijker. Die worden nooit ongesteld, maar hebben ook vaak slechte zin. Maar dat mag, mijn ervaring is, dat je ze dan even met rust moet laten. Of…héél lief voor ze zijn. Helpt soms!
Of ik weleens slecht zin heb? Ja, pas geleden nog. Ik moest mijn paspoort verlengen en ging dus vrolijk naar het gemeenthuis. De dame die achter het loket stond vertelde me vriendelijk dat ik een afspraak moest maken. Goed, dat deed ik, samen met mijn lieve schat, want hij moest dat ook. Nadat we de foto’s hadden afgegeven en het formulier hadden ingevuld deelde de dame ons vriendelijk mee dat de foto van Cees niet goed was. Hij stond er een beetje scheef op en dat mag niet, hij moest recht in het midden staan!! Ja, écht waar! Soms valt je niks meer in!
Achteraf gezien denk ik dat ze net ongesteld was geworden!
Wat dat betreft heb ik pech. Ik word niet meer ongesteld en kan me daar dus niet achter verschuilen. Ook niet dat ik in de overgang ben. Als ik geen goed humeur heb ben ik gewoon chagrijnig!
Die foto’s zijn ook nooit goed, dan sta je scheef en dan zie je een oor niet goed. Ook wel dat je teveel lacht er is altijd wel iets. En met mijn humeur is er niks aan de hand hoor maar ook ik wil ‘s-morgens met rust gelaten worden.