KINDONVRIENDELIJK

KINDONVRIENDELIJK

Als ik heel eerlijk ben vind ik die hele Zwarte Piet-rel zwaar overdreven. Ik heb die man nooit gemogen. Sinterklaas wel, die vond ik als klein kind heel aardig. Hij kwam ieder jaar trouw en bracht altijd iets mee. Hij lachte altijd en was blij als we een liedje voor hem zongen. Zwarte Piet was nooit aardig, hij lachte ook nooit en keek heel gemeen. En dat niet alleen, hij dreigde altijd dat hij je iets wilde aandoen. Slaan met de roe, als je stout was geweest. Als je het heel erg bont had gemaakt, liep je kans dat hij je in de zak stopte en mee naar Spanje nam. Een goedkoop reisje was het, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Zodra je in Spanje aankwam ging je de oven in en werd er peperkoek van je gemaakt. Nou ja!

Hij kreeg ook altijd ondersteuning van je ouders en de schooljuffrouw. Vooral moeders waren daar goed in. ‘Ben maar braaf, want als je dat niet bent, neemt Zwarte Piet je mee naar Spanje.’ Dus liep je een paar maanden in het gareel en scheet je van angst bijna in je broek als die man samen met Sinterklaas op bezoek kwam. Dat moeders daarvan profiteerde had je niet in de gaten. Die hadden daar voordeel bij, een poos lang brave en heel lieve kinderen.

Erg kindvriendelijk was het beslist niet, maar het kan nog erger. Dat viel me in toen ik over dat hele gedoe met Zwarte Piet nadacht. In mijn boekenkast ligt nog een sprookjesboek. Geschreven door de gebroeders Grimm. Zo’n boek kreeg je als klein kind cadeau als je jarig was én braaf was geweest. Nou, als je op de dag van vandaag hetzelfde boek aan een klein kind schenkt loop je het risico dat de ouders je mét boek en al de deur uitsmijten. En terecht!

Daar staan verhalen in waar je haren van rechtovereind gaan staan.

HANS EN GRIETJE. Even in het kort.

Vader en moeder zijn héél arm. Zo arm dat ze bijna geen brood meer hebben en omdat ze dat niet met hun kinderen willen delen besluiten ze, ze naar het bos te brengen en daar alleen achter te laten. Maar omdat Hans slim is vinden ze de weg terug. Moeders schrikt zich te pleuris en brengt ze opnieuw weg, een stuk verder. Na lang zoeken vinden ze dan het pannenkoekhuisje van de boze heks. Om het nóg kind onvriendelijker te maken, komt hier het slot. De heks sluit Hans op om hem vet te mesten, want ze wil hem opeten. Dat het op het laatste nippertje goed afloopt is duidelijk. Grietje gooit de heks in de oven en peert hem samen met Hans en een zak vol edelstenen die ze per toeval vindt. Dan zijn ze ook weer welkom bij moeders. Ja, veel gekker moet het niet meer worden.

Zo gaat het hele boek verder. Sneeuwwitje die door de boze stiefmoeder naar het bos werd gebracht omdat ze mooier was dan haar en daarom vermoord moest worden. Want voor een moord meer of minder draaiden de gebroeders Grimm de handen niet voor om.

 

Maar goed, om nog even terug te komen op Zwarte Piet. Hoe ze het ‘probleem’ gaan oplossen weet ik niet. Misschien krijgt hij een andere kleur en andere kleding, misschien verdwijnt hij in zijn eigen zak. Zou kunnen, een enkele reis naar Spanje is zo geboekt. Feit is en blijft dat hij nepzwart is en maar een keer per jaar naar Nederland komt. Ik laat me verrassen, in uiterste nood hebben we altijd nog de Kerstman en de Paashaas!

 

Marian

 

PS. Mocht iemand interesse hebben in het sprookjesboek van de gebroeders Grimm. Het staat ter beschikking in mijn boekenkast. Zwarte Piet heb ik niet!