DROMEN

Iedereen droomt weleens. De een veel, de ander minder. Meestal droom je over iets dat je gezien hebt of gehoord hebt. Je vergeet het en gaat verder met de dagelijks dingen omdat je er geen waarde of betekenis aan geeft.

Maar soms blijven ze hangen, je denkt er aan terug en je vraagt je af waarom je die droom hebt gehad. De betekenis van die specifieke droom.

Ik heb ze ook gehad. De eerste die ik nooit vergeten ben was in 1974. Ik was gelukkig getrouwd en had twee kinderen toen ik op een dag telefoon kreeg uit Duitsland. Mijn man had een zwaar bedrijfsongeluk gehad en lag in coma. Het zag er slecht uit en de artsen konden niets doen omdat hij eerst uit de coma moest ontwaken. Ik mocht hem slechts een paar maal bezoeken. Dit was vanwege de voorschriften en de veiligheid. Hij lag op de intensive care. Het enige dat ik kon was afwachten, hopen en bidden dat hij het zou redden, maar er gebeurde niks. Zijn toestand bleef hetzelfde.

Een dag of tien later droomde ik dat hij naast me in bed lag, me vasthield, met me wilde vrijen en zei: “Ik wil nog zo lang mogelijk van je genieten en bij je zijn nu kan het nog.”

Toen ik de volgende ochtend wakker werd schaamde ik me vreselijk en dacht, ‘hoe kan je nu zoiets dromen? Je man ligt in coma, en jij droomt dat hij naast je in bed ligt, hoe kom je daar nu bij?’  Goed, ik ben opgestaan en was van plan die droom nóóit  aan iemand te vertellen, zo erg schaamde ik me.

Een paar uur later kreeg ik een telefoontje met de mededeling dat hij  die ochtend was overleden. Het was vreselijk, maar ook bizar. Jarenlang heb ik die droom weggestopt en verzwegen omdat ik er niet over praten wilde. Nu kan ik dat wel, ik denk er ook vaak aan terug, aan die afscheidsdroom, want zo zie ik het nu.

Maar het leven ging verder. Zeven jaar later leerde ik mijn huidige partner kennen. We waren gelukkig en na een jaar of twee besloten we om samen een kindje op de wereld te zetten. Ik had twee zonen uit mijn huwelijk, maar hij was kinderloos. Bovendien wilde ik dolgraag nog een kindje. Het lukte al vrij snel. Dolblij waren we, maar het geluk was van korte duur. Ik was een week of tien zwanger toen ik droomde over een klein jongetje dat naast mijn bed stond. Hij had een knuffel in zijn handen en een raar kapsel. Dat was het eerste dat ik onthouden had, dat kapsel. Hij had zijn haren niet plat, zoals dat toen gebruikelijk was, maar rechtop en dat vond ik raar. Maar goed, ik dacht er niet meer over na. Ook niet toen ik een paar dagen later een miskraam kreeg. We waren verdrietig, maar niet van plan om op te geven. Ik werd opnieuw zwanger en hetzelfde gebeurde wéér. Ik droomde van dat jongetje dat naast mijn bed stond en kreeg weer een miskraam. Verdriet en teleurstelling, maar die droom kon ik niet plaatsen. Pas toen ik weer zwanger raakte dacht ik vaak aan die droom. Vlak voordat ik ging slapen hoopte ik dat ik niet weer over dat jongetje zou dromen. Ik hoopte het omdat ik bang was. Maar toen ik op een ochtend wakker werd en me realiseerde dat ik toch weer die droom had gehad was ik bang. Heel bang, niet nogeens dacht ik, maar het gebeurde wel. De derde keer! We waren verdrietig en teleurgesteld. Ik kreeg veel goed bedoelde adviezen. Adviezen die ik in de wind sloeg. Ik was inmiddels al 41 en wist dat ik geen jaren meer kon wachten en ik wilde zo graag nog een kindje. Zo vreselijk graag dat ik het weer probeerde. Ik werd weer zwanger voor de vierde keer. Doodsbang dat ik weer dezelfde droom zou krijgen kroop  ik elke avond in mijn bed. Maar er gebeurde niets, ik droomde niet over dat jongetje en kreeg geen miskraam. Het ging goed. Dolgelukkig waren we toen we een gezonde zoon kregen  en vreselijk blij dat we toch door gezet hadden.

Hij groeide op en we genoten elke dag van hem.

Hij was denk ik een jaar of drie toen ik besloot dat het tijd werd om met hem naar de kapper te gaan. Hij had blonde krullen, schattig, maar ook een beetje babyachtig. Goed de kapster zette hem in de stoel en begon te knippen. Halverwege vroeg ze ineens: ‘Wat vind u ervan als ik zijn haren een beetje rechtop knip en er wat gel in doe zodat het goed blijft zitten, dat is nu  helemaal in?’ Ik knikte en keek toe hoe ze verder ging met knippen. En ineens zag ik het, daar in die stoel zat het jongetje dat ik in mijn dromen naast mijn bed had zien staan. Het had zo moeten zijn. Hij was er al voordat hij geboren was.

Bizar is het, maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat sommige dromen een diepere betekenis hebben.

 

Marian.