Nou, ik heb het best naar mijn zin op mijn nieuwe werk. Die Joris is écht een aardige man. Ook heel bezorgd, echt schattig. Hij begon vanochtend weer met koffie drinken. Ik vind dat heel leuk, maar er gaat ook veel tijd in zitten, schijnbaar merkte hij het, want op een bepaald moment zij hij: ‘Ik zie dat je jezelf niet de tijd gunt om even rustig te ontspannen, dat moet je wel doen, het werk loopt niet weg.’ Ik knikte en deed mijn best om even rustig te blijven zitten, intussen keek ik rond en bedacht wat ik het eerst wilde gaan doen,
OUDER.
Pas geleden was ik jarig en dus weer een jaartje ouder en dan ga je automatisch over je leeftijd nadenken, tenminste ik deed dat. Goed, als je lang wilt blijven leven is ouder worden iets dat eraan vast zit. Het heeft nadelen en ook voordelen.
Zaterdag 7 November.
Afgelopen donderdag ben ik voor het eerst bij Joris gaan poetsen. Ik had ervoor gezorgd dat ik op tijd was omdat ik een goede indruk wilde maken én omdat het de eerste keer was.
BELASTING.
Zodra je dat woordje hoort krijg je al de neiging diep te zuchten. En dat is ook logisch, want het gaat over geld. En of je dat nu hebt of niet, betalen moet je toch. Je komt er niet onderuit. Ik weet dat ik hier al vaker over heb geschreven, maar er zijn meer vormen van belasting.
Dinsdag 3 November.
Ik ben helemaal blij, het is me gelukt, ik heb een nieuw poetsadres!
BOUWEN.
Kleine kinderen doen het graag, vooral jongentjes, met lego van alles en nog wat in elkaar prutsen. Mijn kinderen deden dat ook, en ook met houten blokken, ze waren er uren zoet mee. Huizen werden gebouwd, soms zonder ramen of een deur, maar dat mocht de pret niet drukken. Was zo’n bouwwerk eindelijk klaar stond het midden in de woonkamer te pronken. Afbreken was geen optie, dus liep ik er omheen en moest ik goed oppassen dat het “heel” bleef.
Woensdag 28 Oktober.
Ik heb nogeens goed nagedacht en ik ga niet meer bij Ruud werken. Ik weet dat ik het wel van plan was, maar het komt eigenlijk daardoor dat ik gister weer bij hem was. Hij was niet thuis, dat wist ik wel, maar…en nu komt het, er lag een briefje klaar. Het was geschreven door zijn nieuwe vlam!! Ik zag het meteen omdat ik Ruud zijn handschrift ken, het lag op het aanrecht en er stond op:
TIJD,
is iets waar we allemaal bewust of onbewust mee bezig zijn, de hele dag en vaak ook nog
Donderdag 22 Oktober.
Eerlijk gezegd ben ik er nog steeds kapot van, ik vind het vreselijk. Het idee dat Ruud nu een ander heeft is afschuwelijk. Ik moet er de hele tijd aan denken. Afgelopen dinsdag ben ik toch maar gaan poetsen, had er heel lang over nagedacht, zo van ga ik wel of niet.
KAR.
Ik heb er al heel vaak over geschreven, en dan bedoel ik stomme dingen die ik doe. Blunders maken, niet opletten, dat soort dingen. Goed opletten is iets waar ik heel slecht in ben, maar… dingen vergeten, daar ben ik echt héél goed in.