Het is al laat, maar ik wil toch mijn stukje nog even schrijven. Was vanmiddag bij Ruud en ik was vreselijk nerveus omdat ik al die tijd niks meer gehoord had. Maar goed, ik ben begonnen met schoonmaken net als altijd. Terwijl ik bezig was vroeg ik me af wat ik moest doen als ik klaar met mijn werk was. Zo rond een uur of drie hield ik het niet meer uit en dacht, ik bel hem om te vragen of ik voor het eten moet zorgen. Maar ik had pech want hij nam niet op, gelukkig kon ik wel een boodschap inspreken, dus dat heb ik gedaan. Met succes, want een half uur later belde hij terug. Hij was heel vriendelijk en vroeg of er iets mis was. Toen hij hoorde dat ik voor hem wilde koken, reageerde hij verbaasd. “Natuurlijk, dat doe je toch altijd. Ik ben gewoon op tijd thuis, zo rond een uur of zes.”
NIEUW.
Iets nieuws is bijna altijd leuk, met de nadruk op bijna. Kleine kinderen blij maken met nieuwe kleding of een stukje speelgoed is leuk. Ze zijn er blij mee, maar dat komt omdat ze nog jong zijn. En…een kinderhand is gauw gevuld.
VRIJDAG 19 Februari.
Vandaag moet ik vroeg beginnen omdat er een familiefeest was, de mensen hadden al een poos geleden gereserveerd vertelde mijn baas me toen hij vroeg of ik wilde komen werken.
AANPASSEN.
Goed beschouwd draait je hele leven daaromheen. Aanpassen. Al vanaf dat je nog heel jong bent krijg je dat te horen. “Je past je maar aan.” dus deed je dat, niet omdat je dat wilde, maar omdat het moest.
Dinsdag 16 Februari.
Toen ik afgelopen zondag klaar met werken was en blij naar buiten liep zag ik dat het gesneeuwd had, en niet zo’n beetje ook niet. Nou, ik was echt niet blij, ik houd helemaal niet van sneeuw en dan druk ik me nog zachtjes uit!
DEPRESSIEF.
Veel mensen zijn het, de een wat vaker dan de ander, maar ze zijn het en heel vaak zonder aanwijsbare reden. Het is een gevoel en een ding is zeker, je word er niet vrolijk van.
Maandag 16 Februari
Afgelopen vrijdag was er een besloten avond, niet dat mij dat iets uitmaakt, maar mijn baas vertelde me dat toen ik binnenkwam. Hij zei dat het misschien iets drukker zou worden omdat er een groep kwam, wat hij verder nog meer zei weet ik niet meer, dat maakt ook niet uit.
JARIG,
zijn is best leuk, je hebt feest en voelt je vrolijk en blij, want je hebt er weer een jaartje bij. Toch zuchten veel mensen vaak en klagen dat ze ouder worden. Maar, ik zeg maar zo: “als je lang wilt blijven leven hoort dat erbij en…op het kerkhof liggen heel veel mensen die graag met je willen ruilen.”
DELEN.
Het woord doet me denken aan een sinterklaasliedje: “Eerlijk zullen we alles delen,”
Zaterdag 13 Februari.
Ik loop de hele dag aan Ruud te denken, ik kan er niks aan doen, ik weet dat ik geduld moet hebben en wachten tot ik weer naar hem toe ga, Maar toch hoop ik dat hij belt om iets af te spreken. Ik hoop het écht! Dat zou geweldig zijn.