Kinderen beginnen er al heel vroeg mee, niet bewust, maar ze doen het wel. Ze zien een ander kind iets doen dat niet mag…
“CHANTAGE!”
Donderdag 14 Januari
Gistermiddag naar Ruud geweest, voor het eerst sinds een hele tijd. Het was echt vreemd, ook een beetje onwennig omdat het erg rommelig en vuil was. Ik kon goed zien dat er lang niks meer gedaan was. Toen ik vorige keer hier was om met hem te praten was me dat niet opgevallen, maar nu zag ik het. Er lag geen briefje klaar, maar wel geld. Ik keek om me heen en naar de klok omdat ik van plan was zolang te blijven tot hij thuis kwam. Dus ben ik op mijn ooie dooie begonnen met mijn werk. Eerst het bed verschoont, dat was écht nodig, daarna ben ik verder gegaan, de was opgeruimd, de keukenkastjes en de ijskast schoongemaakt en tussendoor pauze genomen.
GAS.
Voor een poosje terug zat ik op een ochtend rustig de krant te lezen toen mijn lieve schat de woonkamer kwam binnen lopen om me te vertellen dat het gas even werd afgesloten. Oké, dacht ik zonder na te denken, geen probleem. Dus las ik op mijn gemak de krant uit, kuttelde nog wat en liep naar boven om me te gaan douchen. Ja, ik weet het, over mutsen gesproken! Ik weet het!
Zondag 10 Januari.
Gisteren zag ik dat Wim het geld inderdaad naar de bank heeft gebracht. Ik had al eerder gekeken, maar gister stond het er pas op. Dus dan heeft hij het afgelopen vrijdag gestort.
KWIJT!
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar soms gebeuren er dingen waarvan ik denk ‘ben ik nu zo stom, of hoe zit dat?
Donderdag 7 Januari.
Afgelopen dinsdag was ik net thuis van mijn werk bij Joris toen ik mijn mobiele telefoon hoorde overgaan. Omdat ik normaal gesproken die telefoon niet veel gebruik én nieuwsgierig ben keek ik wie er belde. Ik zag enkel een nummer, meer niet, maar nam toch op. Het was Ruud, mijn oude baas. Ik schrok toen ik zijn stem hoorde.
GELOVEN
moet je in de kerk, nu moet je het zeker weten is een oud gezegde, wat inhield dat je op dat moment een beslissing moest nemen.
Zaterdag 2 Januari
Nou, het nieuwe jaar is begonnen en vandaag weer werken. Oud en nieuw thuis gevierd, samen met Wim! Jeroen wilde nog hierheen komen, maar ik wist dat hij bij vrienden was uitgenodigd, dus heb ik hem gezegd dat hij daar maar heen moest gaan. ‘Bij ons is niet veel te beleven, wij zijn maar met ons tweetjes en je vader kennende ligt hij de halve avond te maffen, dus voel je niet schuldig.’ Hij lachte, gaf me een knuffel en wenste me veel plezier. “Zaterdag 2 Januari” verder lezen
HALLO.
Hier ben ik weer en mag van Marian weer een column schrijven, Dat vertelde ze me vanmorgen toen ik net wakker was. ‘Loetje,’ begon ze, ‘als je het leuk vind mag je weer een column schrijven.’ Ik dacht, nou daar moet ik nogeens over nadenken, maar vond het wel een leuk idee, dus hier ben ik weer.
Woensdag 30 December.
De kerstdagen zijn me reuze meegevallen. Het was best gezellig, Wim had zelfs een cadeautje voor me en dat vond ik lief. Het was een tegoedbon van onze kapper. Nou, ik heb hem bedankt en zijn lievelingsgerecht op tafel gezet, konijn in het zuur, daar is hij dol op. Ik niet, Jeroen ook niet, daarom had ik voor ons twee biefstuk gekocht. Dat vinden we alle twee heerlijk. Dat was eerste kerstdag, de dag erna moest ik werken, wel jammer, maar dat hoort erbij. Het was ook druk, ook logisch want veel mensen gaan tweede kerstdag uit eten.