KLAGEN.

We klagen wat af op een dag. Daar moest ik een poosje geleden aan denken toen het ineens zo vreselijk warm werd. Eerst was het te koud en vooral te nat, dus riepen we met z’n allen, ‘waar blijft de zomer?’ Sommigen hebben zelfs gebeden zoals we dat vroeger hebben geleerd: ‘Onze lieve Heertje, geef mooi weertje, geef een mooie dag. Dat het zonnetje schijnen mag.’

Nou, een ding is zeker, Hij heeft de gebeden verhoord, en hoe! Dat was dus ook niet goed, maar wel een reden om te klagen en dat doen we veel en vaak.

Waar klagen we nog meer over?

“KLAGEN.” verder lezen

Zaterdag 14 Maart

Gister was ik vroeg thuis omdat het erg rustig was en dat vond ik wel prettig. Onderweg dacht ik nog na over wat er was gebeurd.

Het was rond een uur of zeven toen een vrij jonge man naar binnen kwam. Hij groette kort liep naar achter  pakte zijn telefoon en ging staan bellen, maar op de een of andere manier lukte dat niet zo, dat zag en hoorde ik. Maar hij gaf niet op en probeerde het opnieuw. Toen hij zag dat ik naar hem keek zei hij: ‘Lang leve de mobiele telefoon, nu heb ik dringend iemand nodig en krijg niemand te pakken, dat is toch niet normaal.’

“Zaterdag 14 Maart” verder lezen

UITSTAPJES.

Mijn oudste zoon Frank kwam met het voorstel. Omdat we ( behalve mijn middelste zoon Sam en zijn gezin) redelijk dichtbij elkaar in de buurt wonen en elkaar regelmatig bellen of mailen kom je niet zo heel vaak bij elkaar op bezoek. Dus kwam hij met het plan om een keer in de maand iets met ons allen te ondernemen.  Een vaste dag ( Welke zeg ik niet want dan loop ik het risico dat inbrekers denken, oké, goed dat ik dat weet!!) trekken we er als familie erop uit. Om de beurt moeten we iets leuks bedenken en dat is niet altijd even gemakkelijk, maar wel gezellig. Gisteren waren we ook weer bij elkaar en  moest ik aan vroegere uitstapjes denken.

“UITSTAPJES.” verder lezen

Dinsdag 10 Maart.

Omdat ik dat gedoe met die brief en die buitenlandse vrouw zo grappig vond heb ik het hele verhaal aan Jeroen verteld. Ik had sowieso een afspraak met hem om zijn flat te poetsen. Eigenlijk wilde hij het samen doen, maar ik weet hoe dat gaat. Dan begint het met koffie, kletsen en als we dan eindelijk kunnen beginnen gaat zijn telefoon  en is hij daar mee bezig. Dus ben ik alleen gegaan, kan ik ook beter doorwerken. Het heeft best nog lang geduurd voordat ik alles fatsoenlijk schoon had, vooral de ramen waren erg vuil.  Maar goed, toen ik klaar was heb ik wat te eten voor ons gemaakt en gewacht tot hij thuis kwam. Hij was hartstikke blij en had een grote bos bloemen voor me gekocht om me te bedanken. Was wel erg lief.

“Dinsdag 10 Maart.” verder lezen

VERJAARDAGEN.

Een keer per jaar is iedereen jarig. Als  je jong bent verheug je je daar heel erg op. Je mag  op school uitdelen, krijgt cadeautjes en thuis wordt het gevierd. De hele familie komt en dan mag je de kaarsjes op de taart  uitblazen. Hiep, Hiep, Hoera, alweer een jaar erbij!

Naarmate de jaren verstrijken veranderd dat, goed het aantal kaarsjes op de taart wordt vervangen door getallen, want  anders heb je na verloop van jaren een taart van een meter of twee.

“VERJAARDAGEN.” verder lezen

Maandag 2 Maart

Afgelopen week ben ik in mijn eentje gaan shoppen. Had er echt zin in, per slot verdien ik nu en daarom wilde ik mezelf trakteren én ik ben geslaagd. Heb twee leuke jurken gekocht en een paar nieuwe laarzen. Die jurkjes zijn leuk, ik had er ook goed over nagedacht voordat ik ging omdat ik meer een broekenmens ben, maar tegenwoordig dragen heel veel vrouwen een jurk, dus dacht ik, ik ga dat ook maar eens doen.

Dus ik met mijn nieuwe kleren helemaal blij naar huis. Wim zat op de bank, ( waar anders!) ik vertelde heel blij dat ik goed geslaagd was en pakte meteen de jurkjes uit om ze aan hem te laten zien.

Nou, dat sloeg niet in: ‘Waarom heb je een jurk gekocht en geen broek?’

“Maandag 2 Maart” verder lezen

DIK OF DUN?

Pas geleden vertelde mij iemand een leuk verhaal over een meisje. Ze is nog jong en heeft net als ik ook een blog. In een van haar columns vertelde ze heel openhartig dat ze niet op mannen valt met een sixpack, maar op mannen die een beetje mollig zijn. Nou, ze scoorde hoge punten, iedereen, met name mannen vonden haar ineens vreselijk aardig.

Als ik heel eerlijk ben moet ik haar gelijk geven, niet om ook vreselijk aardig gevonden te worden, ( MAG WEL) maar omdat ik me daar iets bij kan voorstellen.

“DIK OF DUN?” verder lezen

Maandag 23 Februari.

Zonet belde Jeroen, hij wilde weten hoe het met me ging. Ik zei goed, verder niet veel. ‘Mooi,’zei hij toen, ‘ik wil jou iets vragen en vertellen.’

Ik dacht meteen aan dat meisje dat bij hem werkt, maar dat zei ik natuurlijk niet.

‘Ik heb eens nagedacht,’ begon hij,  ‘wat zou je ervan vinden als ik van de week een keer bij jou kom koken?’ Ik was stomverbaasd, zeker omdat ik weet dat hij daar een hekel aan heeft. ‘Waarom wil je dat, dat vindt je toch niet leuk?’

“Maandag 23 Februari.” verder lezen

TANDARTS.

Wat ik ook een vies beroep vind is tandarts. De hele dag mensen in hun mond kijken waarvan het gros waarschijnlijk een slechte adem heeft lijkt me ook drie keer niks.

Daar moest ik vanochtend aan denken toen ik naar hem toe ging. Ik was er al jaren niet meer geweest,  de laatste keer was in 1999, dat is dus écht lang geleden. Maar…dat komt omdat het niet nodig was. Ik heb om precies te zijn, nog twee tanden in mijn mond staan, echte tanden, de rest is kunst!

En omdat ik een beetje last had wilde ik er toch naar laten kijken.

“TANDARTS.” verder lezen

Maandag 16 Februari

Afgelopen vrijdag was er een besloten avond, niet dat mij dat iets uitmaakt, maar mijn baas vertelde me dat toen ik binnenkwam. Hij zei dat het misschien iets drukker zou worden omdat er een groep kwam, wat hij verder nog meer zei weet ik niet meer, dat maakt ook niet uit. Maar goed, in het begin van de avond was het net als altijd niet erg druk. Dus ik ben eerst nadat ik alles gedaan had wat ik moest doen gaan zitten breien. Zo rond een uur of negen kwam de eerste naar binnen, een vrouw, ze knikte vriendelijk en liep naar de wc. Even later kwam er weer een vrouw naar binnen, ze keek om zich heen en bleef staan. Ik vroeg of ik iets voor haar kon doen, maar dat hoefde niet. Ze zei dat ze op iemand wachtte. Toen die andere vrouw van de wc afkwam vloog ze op haar af en trok haar aan haar haren de andere kant op. Ik schrok vreselijk en wist niet wat ik doen moest, ingrijpen of niet. Die vrouw begon te schreeuwen en te schelden. ‘Jij vuile kankerhoer, ik heb het wel door, je blijft in het vervolg met je gore poten van mijn man af.’

“Maandag 16 Februari” verder lezen