Tja, wat wil ik nog vertellen. Het is en blijft vreselijk, dat is een ding wat zeker is. Ik zit gewoon in een heel diep gat, maar het leven gaat verder, dat weet ik. Ik heb er moeite mee, met alles. Als ik de kleerkast openmaak en ik zie zijn kleding daarin hangen besef ik dat ik die ooit eens weg moet doen, maar zover ben ik nog niet. Mijn hele huis doet me aan Wim denken, voor mij alleen is het nu ook te groot. Misschien dat ik in de toekomst wel hier wegga, maar voorlopig nog niet. Van de week heb ik een afspraak met iemand van de bank. Wim had gelukkig een levensverzekering afgesloten, dus dat is een geluk bij een ongeluk.
Zondag 3 juli.
Er is iets heel ergs gebeurd, Wim is overleden. Maar laat ik beginnen bij het begin.
Maandag 20 Juni.
Ik verheug me er nu al weer op om naar Ruud te gaan, heerlijk. Ik hoop echt dat het goed blijft gaan. Misschien dat hij ooit ook verliefd op mij wordt. Ik hoop het!!
Vrijdag 17 juni.
Afgelopen woensdag was ik bij Ruud. We hadden afgesproken dat ik op hem zou wachten, dus ik had tijd genoeg om alles te doen.
Maandag 13 Juni.
Afgelopen dagen was het niet erg druk op mijn werk en dat was wel prettig. Heb zitten lezen in een leuk boek dat ik nog had. Voor een poos terug had ik het zien liggen bij Albert Heijn. Daar liggen sinds kort boeken die je mee kan nemen en dat is wel leuk.
Vrijdag 10 Juni.
Wim is verdrietig, tenminste die indruk krijg ik. Hij zit weer de hele dag op de bank, doet niks, zegt niks. Zit enkel voor zich uit te staren en als ik vraag of er iets is, of dat ik iets voor hem kan doen schud hij enkel en alleen maar zijn hoofd. Dat doet hij nu al twee dagen, ik word er helemaal kriegel van. Eerlijk gezegd maak ik me zorgen en ben ook bang dat hij iets in de gaten heeft wat Ruud betreft. Ben gisteren wel nog even bij hem geweest, niet lang, maar we hebben wel leuk zitten kletsen, verder niks. Hij was ook heel lief, zo heel anders als Wim. Ik weet dat hij financieel moeilijk zit, daarom heb ik voorgesteld iets leuks te gaan doen. Iets dat geen geld kost! Toen ik dat voorstelde lachte hij en zei: “Nou, dat is niet zo moeilijk, ik weet wel wat!” Ja, echt mannen om zoiets te zeggen.
Dinsdag 7 Juni.
Gisteravond zat ik lekker onderuit gezakt op de bank tv te kijken toen Wim vroeg of ik er nog over nagedacht had om samen weer eens iets leuks te gaan doen. “Het is prachtig weer en het zonnetje schijnt. Misschien kunnen we morgen een wandeling gaan maken. Naar het strand gaan en een terrasje pikken. Wat vind je daarvan?”
Donderdag 3 Juni.
Ik heb al een paar dagen niks meer geschreven en dat komt omdat ik me niet goed voelde. Nu gaat het weer een beetje. Gelukkig!
Woensdag 25 Mei,
Soms word ik gek van mezelf, die onrust over hoe het nu verder moet met Ruud. Ik ben nog steeds knettergek op hem en ook bang dat Wim er achter zal komen. Maar het is wel zo dat ik, als ik moet kiezen, ik voor Ruud zal gaan. Hoe zielig ik het dan ook voor Wim zal vinden.
Zondag 23 Mei.
Gister was het erg druk, om de paar minuten kwam wel iemand naar binnen. Ik had het er behoorlijk druk mee. Ik vermoed dat mijn baas een speciale avond had georganiseerd. Eens in de zoveel tijd doet hij dat, een thema avond. De ene keer dit, de andere keer dat. Wat op het menu stond weet ik niet, wel dat de zaak goed vol zat. Ben benieuwd of het vanavond weer zo druk wordt, maar goed, dat zie ik straks wel.