Maandag 14-09-2015

Ik zit er helemaal doorheen, niet alleen wat Ruud betreft, maar ook met Wim en dat hij met mij naar Yrseke wilt en dat is al bijna. Gisteren heb ik eens op internet zitten surfen om te kijken wat daar zoal te doen is. Nou, daar wordt je echt niet vrolijk van, dat gat staat bekend vanwege de mosselen. Nou ja! Alsof ik behoefte heb om mosselen te gaan bekijken, echt niet. Trouwens ik vind die dingen ook smerig en dat weet Wim!! Waarom Wim dat gat heeft uitgezocht is mij een groot raadsel. Maar één ding is zeker: IK GA NIET MEE! Hoe ik dat ga oplossen weet ik nog niet, dat is nu net het hele punt. Ik moet iets bedenken, werken is geen optie. Ziek zijn of ruzie maken, ruzie is ook geen optie, maar ziek wel. Waarschijnlijk krijg ik vlak voordat we vertrekken diaree, zou zomaar kunnen!!

Gisteren ben ik nadat ik klaar met werken was nog even naar Ruud gegaan, hij was blij dat ik er was en deed heel gewoon. Over dat gedoe met die parenclub heeft hij niks meer gezegd, en ik dus ook niet. Het zit me wel heel erg hoog, vooral omdat ik weet dat hij ook met andere vrouwen naar bed gaat. Daar heb ik dus echt moeite mee.

Nog even over mijn werk, Afgelopen vrijdag kwam er zo rond een uur of tien een oudere man naar binnen. Hij keek naar me en lachte: “Hallo Annie,” begroette hij me vriendelijk.

Ik keek hem verbaasd aan en wilde zeggen dat ik geen Annie heet, maar daar kreeg ik geen kans voor. Hij liep naar me toe en strekte zijn hand uit, automatisch nam ik hem aan. “Wat vind ik dit nu leuk,” ging hij verder terwijl  hij mijn hand vasthield, “hoe is het met jou?”

Ik schudde mijn hoofd en zei: “Ik denk dat u zich vergist, ik heet geen Annie.”

“Jawel,” ging hij verder, “Ik denk dat je me vergeten bent, maar dat geeft niet. Ik zal je helpen.” Hij keek even om zich heen, pakte een stoel en ging tegenover me zitten.

“Weet je dat wij samen op de kleuterschool gezeten hebben? Jij zat achter mij, ik weet dat nog goed. Onze juffrouw heette Truus, juffrouw Truus en ze was heel aardig.”

Ik keek hem nogeens goed aan en wilde zeggen dat hij zich echt vergiste, maar hij keek me zo blij en gelukkig aan dat ik dacht laat maar, speel het spelletje maar mee.

“Ja Annie, het is lang geleden, maar ik weet dat nog goed, ik ben je niet vergeten. Jij was geen lief meisje. Je maakte met iedereen ruzie, ook met mij. Je schold me ook altijd uit voor snotneus omdat ik vaak verkouden was. Daar kon ik niks aan doen, ik vond het ook heel erg dat je me daar mee pestte. Ik heb ook eens een zakdoek van je gekregen. Die gaf je me terwijl we zaten te tekenen. Je zei erbij dat je hem niet terug hoefde omdat je dat vies vond.”

Terwijl hij daar zo stond te vertellen viel heel langzaam het kwartje. Ik dacht, hij is dement of zo gek als een kwartje. Dus pakte ik mijn handtas en keek of ik nog een pakje papieren zakdoekjes had. Ik dacht dan geef ik hem dat en hoop dat hij dan weer gaat. Intussen keek ik naar de deur in de hoop dat iemand hen kwam ophalen. Maar er kwam niemand, dus gaf ik hem die zakdoekjes en zei: “Ik weet het weer, hier heeft u nog wat extra zakdoekjes.”

Hij keek naar die zakdoekjes en lachte blij: “ Dank je wel Annie, je bent een lief meisje, maar ik hoef ze niet. Ik veeg mijn neus altijd af aan de mouw van mijn jas, dat vind ik makkelijk.”

Net op dat moment ging de deur open en kwam een jong meisje naar binnen. Ze keek naar die man en liep naar hem toe. “Kom Opa,” zei ze terwijl ze hem bij zijn arm vastpakte en naar die zakdoekjes keek: “laat die maar liggen, u heeft al een hele kast vol met die dingen.” Ze schoof ze over de tafel terug naar mij en lachte. “ Mijn opa verzamelt zakdoeken, eerst waren het theedoeken, toen plastic tassen en rollen wc papier. Mijn oma wordt er knettergek van.”

Ze duwde hem langzaam richting deur en zei: ” Sorry voor de overlast.”

Terwijl ik ze nakeek dacht ik aan wat hij nog meer zou kunnen verzamelen. Vuil maandverband of zo…Brrrr! Maar het was wel grappig!!