Maandag 23 Februari.

Zonet belde Jeroen, hij wilde weten hoe het met me ging. Ik zei goed, verder niet veel. ‘Mooi,’zei hij toen, ‘ik wil jou iets vragen en vertellen.’

Ik dacht meteen aan dat meisje dat bij hem werkt, maar dat zei ik natuurlijk niet.

‘Ik heb eens nagedacht,’ begon hij,  ‘wat zou je ervan vinden als ik van de week een keer bij jou kom koken?’ Ik was stomverbaasd, zeker omdat ik weet dat hij daar een hekel aan heeft. ‘Waarom wil je dat, dat vindt je toch niet leuk?’

‘Dat klopt,’ zei hij, ‘maar het is zo, mijn flat is vuil en ik wil jou vragen of je eens een keer hierheen komt om me te helpen met schoonmaken, dan kom ik een keer voor jou koken. Wat vindt je daar van?’

Het leek me drie keer niks, zeker omdat ik weet hoe hij dat doet. Het eten dat hij klaarmaakt smaakt niet en dat niet alleen, hij maakt er een puinhoop van, ruimt niks op en maakt niks schoon. Dus heb ik gezegd dat het lief was en goed bedoeld, maar dat het niet nodig was. ‘Als ik van de week tijd heb kom ik naar je toe en dan maken we samen de flat schoon.’Dat vond hij een goed voorstel. Ja, ik weet het, eigenlijk ben ik gek, maar goed, ik vind het ook wel leuk om naar hem toe te gaan. Meestal trakteert hij me dan op een gebakje of hij bestelt Pizza. Wim heb ik niks gezegd, nog niet omdat ik weet dat hij dat niet nodig vindt. ‘Die knul is groot genoeg om zijn eigen tent schoon te maken,’ zegt hij altijd. Dat klopt ook wel, maar Wim doet hier in huis ook niks, die zet de container nog niet eens aan de straat. Over hoe het op mijn werk gaat hoor ik hem ook nooit iets vragen. Het enige dat hij doet is op de klok kijken als ik binnenkom en zijn neus ophalen, zo overdreven mogelijk. Heel irritant!

Gisteravond kwam een vrouw naar binnen, duidelijk  een buitenlandse. Ze was gesluierd en droeg zo’n lange flodderjurk. Ik was echt verbaasd zeker omdat ik zo’n type niet in een duur restaurant verwachtte. Ze groette en liep naar me toe. ‘Ik hier wachten, goed?’

Ik dacht bij mezelf, heb ik weer, maar ik zei niks, ik knikte enkel maar. Ze pakte een stoel en kwam naast me zitten. Even later begon ze te vertellen. ‘Mij man hier eten met baas, ik moet buite wachte, maar buite is koud en nat.’

‘Mag u niet mee-eten?’ vroeg ik verbaasd.

‘Nee, mag niet, ik thuis eten. U ook man hebben?’

Ik knikte enkel maar. ‘U lieve man hebben?’ Ik zei dat ik een hele lieve man heb.

‘Ik ook, lieve man, maar streng, moet altijd goed luisteren en doen wat hij zegt, anders klappe op kont.’ Ze snoof eens diep en keek weer naar me. ‘U ook goed luisteren, naar man?’

Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, dat hoeft niet, bij ons gaat dat niet zo.’

Ze keek me heel schaapachtig aan: ‘U hier werken? Vieze wc’s poetsen? Man vindt  goed?’ Ik knikte weer. ‘U hebben goed man, ik niet mag werken van man, thuis blijve.’

Ik wist echt niet wat ik met dat mens moest, wist ook niks te zeggen, maar dat hoefde gelukkig ook niet, want ze ging vrolijk verder. ‘ U lief in bed voor man? Doet wat hij wil?’

Ja dacht ik, nog even dan ga ik hier mijn seksleven bespreken. ‘Mijn man is heel lief,’ zei ik, meer niet.

‘U niet vies vinde? Ik vind vies, maar moet doen, alles wat hij zegt, ook onder likke, stinkt.’

Voordat ik antwoord kon geven ging haar mobiel over. Razendsnel nam ze op, wat ze zei verstond ik natuurlijk niet. Toen ze klaar met bellen was stond ze op en zei: ‘Ikke moet weg, man zegt buiten wachte, man boos,  man zoekt mij.’

Ja, dacht ik, ga jij nou in de regen staan wachten tot je straks mee naar huis mag om naar zijn pijpen te dansen of hem te pijpen? Maar goed, achteraf gezien was het wel grappig.