Woensdag 24 Februari.

Het is al laat, maar ik wil toch mijn stukje nog even schrijven. Was vanmiddag bij Ruud en ik was vreselijk nerveus omdat ik al die tijd niks meer gehoord had. Maar goed, ik ben begonnen met schoonmaken net als altijd. Terwijl ik bezig was vroeg ik me af wat ik moest doen als ik klaar met mijn werk was. Zo rond een uur of drie hield ik het niet meer uit en dacht, ik bel hem om te vragen of ik voor het eten moet zorgen. Maar ik had pech want hij nam niet op, gelukkig kon ik wel een boodschap inspreken, dus dat heb ik gedaan. Met succes, want een half uur later belde hij terug. Hij was heel vriendelijk en vroeg of er iets mis was. Toen hij hoorde dat ik voor hem wilde koken, reageerde hij verbaasd. “Natuurlijk, dat doe je toch altijd. Ik ben gewoon op tijd thuis, zo rond een uur of zes.”

Ik was helemaal blij, heb mijn werk afgeraffeld en ben boodschappen gaan doen. Even na zessen hoorde ik de voordeur opengaan en zag hem naar binnen komen. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik hem zag. Het liefst was ik hem om de nek gevlogen, maar ik kon me beheersen.  Hij lachte vriendelijk en liep door naar de keuken. “Zo,” zei hij, “ het ruikt goed, wat eten we?”

“Stamppot,” zei ik lachend,  “Ga maar vast aan tafel zitten, het is bijna klaar.”

Terwijl we zaten te eten vertelde hij van alles over zijn werk, maar het ging me het ene oor in en het andere uit. Schijnbaar merkte hij het, want op een bepaald moment schakelde hij om en vroeg hoe het met mij ging. Ik haalde mijn schouders op en mompelde iets van: “Goed.”

Hij legde zijn bestek neer en keek me aan. “Ik wil jou iets vragen,”

Geschrokken keek ik hem aan. Schijnbaar zag hij het want hij stelde me meteen gerust. “Je hoeft niet te schrikken, er is niks aan de hand, maar een kennis van me zoekt ook een hulp,. Dat hoorde ik toevallig en toen moest ik meteen aan jou denken.”

“Je hebt toch geen reclame voor me gemaakt?” zei ik lachend.

Hij lachte ook en schudde zijn hoofd. “Nee, want dan had ik een probleem gehad.”

“Hoezo?” Reageerde ik verbaasd.

Hij stond op en liep naar me toe en sloeg een arm om me heen. “Die man is namelijk heel knap, jong en rijk.”

“Oh, dat klinkt goed, misschien…” Verder kwam ik niet, want hij trok me overeind en zoende me. “Kom, genoeg gekletst, ik ben geil en wil met je naar bed.”

Nou, voordat ik het wist lagen we boven in bed. En ik moet zeggen hij was echt geil!

Het was heerlijk! Jeetje, die man is echt goed in bed. En…wat nog leuker was, na afloop zei hij dat hij het vaker wilt doen!

“Ik weet niet hoe jij dat ziet, maar een keer in de twee weken neuken is een beetje weinig, zeker nu ik niemand anders heb. Misschien kunnen we tussendoor een keer afspreken, tenminste als jij dat ook wilt?” Dat zei hij!

En of ik dat wil! Heerlijk, ik verheug me er nu al op!

Ben benieuwd! Hopelijk belt hij vaak en snel!