Zondag  23 Mei.

Gister was het erg druk, om de paar minuten kwam wel iemand naar binnen. Ik had het er behoorlijk druk mee. Ik vermoed dat mijn baas een speciale avond had georganiseerd. Eens in de zoveel tijd doet hij dat, een thema avond. De ene keer dit, de andere keer dat. Wat op het menu stond weet ik niet, wel dat de zaak goed vol zat. Ben benieuwd of het vanavond weer zo druk wordt, maar goed, dat zie ik straks wel.

Ik vind het nog steeds leuk om te doen ondanks dat de wc’s vaal smerig worden achter gelaten. Maar goed, de mensen die komen zijn meestal aardig. Gisteren maakte ik weer eens iets leuks mee. Het was nog vroeg toen er een vrouw naar binnen kwam die er goed uitzag. Ze viel me op omdat ze erg goed gekleed was en hele hoge hakken droeg. Ik vind het knap als iemand daar goed op kan lopen, dat deed zij ook. Nadat ze naar de wc was geweest bleef ze even staan. Ik zag dat er iets was, dus vroeg ik of ze het naar haar zin had.
Ze knikte blij: “Ja, heel erg, mijn man had dit etentje als verrassing voor me. Net op het moment dat ik wilde gaan koken vertelde hij me dat we uit gingen eten.

Soms doet hij dat, hij is heel lief, maar ook erg vermoeiend. ”

Ik lachte: “ Ja, dat zijn ze allemaal wel, maar daar zijn het dan ook mannen voor.”

“Sinds mijn man met pensioen is, is hij heel erg veranderd en eerlijk gezegd verlang ik vaak terug naar de tijd dat ik alleen thuis was. Toen kon ik doen wat ik zelf wilde, nu niet meer.” Ze zuchtte diep en deed een paar stappen naar voren. “Ik weet niet of uw man ook zo is, maar die van mij wil van elke dag een feestdag maken. Het begint al ‘s morgens vroeg. Voorheen trok ik zodra ik opstond een joggingpak aan, dat zat lekker en daarom hield ik dat ook aan. Mijn man vond dat niks, soms maakte hij weleens een opmerking, zo van “Heb je geen andere kleren? Trek eens wat fatsoenlijk aan.” Ik trok me er niet van aan, maar nu hij de hele dag thuis is mag ik dat niet meer. Hij vindt dat ik er elke dag uit moet zien als een dame. Zodra ik mijn bed uitkom moet ik, nadat ik me gedoucht heb, me heel sjiek aankleden en goed verzorgen. Opmaken, hoge hakken dragen en sieraden om doen. Hijzelf trekt elke ochtend zijn kostuum  aan, met een wit overhemd en stropdas. Zodra  ik naar benden kom bekijkt hij me van boven tot onder. Als hij vindt dat ik er goed uitzie knikt hij. Dan mag ik de tafel gaan dekken, niet gewoon, maar heel uitgebreid. Pas, als hij tevreden is gaan we ontbijten. Keurig netjes met mes en vork eten, ook het avondeten moet tot in de puntjes  verzorgd zijn. Geen pannen op tafel, maar dekschalen. Hij let overal op, maar zelf doet hij niks, ja de krant lezen, daar doet hij uren over.” Ze zuchtte diep: “Soms verlang ik terug naar vroeger, naar de tijd dat ik in mijn joggingpak kon rondlopen.”

Ik knikte meelevend. “Dat lijkt me inderdaad lastig, net alsof  u op bezoek bent in uw eigen huis. Lijkt me ook lastig met poetsen.”

“Nou, dat mag ik nu ook niet meer, mijn man vindt dat burgerlijk.”

“Oh,” zei ik, meer niet, eerlijk gezegd viel me ook niks meer in. Toen ze weg was heb ik daar nog lang over na zitten te denken. Over hoe het daar wel uit zou zien. Lekker smerig, denk ik zo! Maar, ik weet wel, dat, als hij mijn man was dat die onzin zo was afgelopen. Van mij kreeg hij een hoop stront op zijn bord in plaats van eten!

Please follow and like us: