Zondag was ik jarig en moest ook werken en eerlijk gezegd kwam me dat best goed uit. Ik had echt geen zin om het te vieren. Jeroen belde al vroeg om me te feliciteren en dat vond ik leuk. Hij vroeg of ik nog iets ging doen. Dat ik het niet vierde vond hij jammer, maar begreep het wel. ‘Het is jammer dat je werken moet, anders was ik wel komen koffie drinken.’ Ik zei dat ik het zelf ook jammer vond en heb met hem afgesproken om van de week samen iets leuks te gaan doen, gewoon met ons tweetjes ergens een hapje gaan eten en bijkletsen. Of ik Wim ook meeneem weet ik nog niet. Jeroen vroeg er in elk geval niet naar, maar dat kan nog komen natuurlijk. Wat ik dan doe weet ik nog niet, ik heb in elk geval geen zin om hem mee te nemen. Zeker nu niet. Hij had een cadeau voor me en dat was wel een teleurstelling, zeker omdat ik weet dat hij daar geld voor had. Tenminste dat zei hij toen ik het in zijn broekzak zag zitten. Honderd euro die hij zogenaamd apart had gehouden om iets voor me kopen. Nou, hij feliciteerde me, gaf me onhandig een kus en een cadeaubon van 25 euro voor het Kruidvat.
“Dinsdag 4 Augustus.” verder lezen
