Pas geleden zag ik een programma van Jack Spijkerman op tv. In dat programma had hij een aantal columnisten de opdracht gegeven een column te schrijven over het woord niks.
In eerste instantie dacht ik, het lijkt me drie keer niks, maar dat is dus niet zo.
Neem nu bijvoorbeeld mijn middelste zoon, hij was nog heel klein, maar als hij de bokkenpruik op had liet hij dat duidelijk merken door met een verongelijkt gezicht rond te lopen. Als ik dan vroeg wat er aan de hand was zei hij steevast “niks.”