HUISHOUDEN.

Werk is werk, of je het nu leuk vindt of niet, je wordt er voor betaalt. Niet altijd natuurlijk want je kan ook vrijwilligerswerk doen. Goed en vooral dankbaar werk denk ik zo.

Het huishouden doen is ook vrijwilligerswerk, je hoeft het niet te doen als je geen zin hebt. Dan doe je net alsof je gek bent en laat de boel verslonzen. Niemand die er iets van zegt, nou ja, bijna niemand. Als je een partner hebt wel. Als hij of zij wil gaan douchen en tot de ontdekking komt dat er geen schone onderbroek meer in de kast ligt krijg je problemen en een hoop commentaar. Dat kan je dan weer afdoen door te zeggen: ‘Lekker zelf doen, of zoiets,’ maar dat werkt niet.

Nou moet ik zeggen dat ik het huishouden doen behoorlijk stompzinnig werk vind. Het komt elke dag weer terug. Bedden verschonen doe je niet elke dag, normale mensen doen dat een keer per week, een keer per jaar kan ook, niet fris maar het kan. Ramen wassen vind ik vreselijk werk, ook ondankbaar, want als je net klaar bent en vol trots naar de blinkende ramen staat te kijken begint het meestal te regenen. Daarom heb ik daar een hekel aan en dat niet alleen, ik heb ramen die zijn verdeeld in kleine raampjes, leuk uitzien doet het, maar als ik ze moet wassen baal ik als een stekker.
Waar ik ook een hekel aan heb is de ijskast ontdooien en goed schoonmaken, een keer in de zoveel tijd moet dat. Stompzinnig werk wat ook niemand ziet. Het heeft wel een voordeel want je krijgt ineens een hoop plek in je vriezer omdat je spullen die er al heel lang liggen toch maar weggooit. Zonde: IK WEET HET!!
Boodschappen doen hoort ook bij het huishouden. Er zijn mensen die dat leuk vinden, ik niet. Het komt altijd weer terug en kost een hoop geld, ook al let je op de prijzen en loopt de aanbiedingen af.
Tuinieren is geen huishoudelijk werk, maar je tuin hoort wel bij je huis. Het is een kwestie van bijhouden, als je het gras niet regelmatig maait, krijg je een groot probleem, want het blijft groeien!! Met bloemen en planten is dat anders, leuk en dankbaar werk vind ik dat. Vooral als ze goed groeien en volop in de bloei staan, daar geniet ik van.

Mijn huishouden, of beter gezegd ons gezin is sinds een paar maanden uitgebreid. We hebben er “een kind” bij. Ze heet Loetje en loopt op vier poten. Leuk en vooral gezellig, maar ook veel werk. Mijn dagtaak is een stuk groter geworden. Het begint al zodra ik mijn bed uitkom. Dan staat ze me al op te wachten, hoewel, sinds kort komt ze naar boven, ligt dan aan het voeteneind van ons bed en wacht tot ik opsta. Dan wil mevrouw eten, schoon en vers, het oude eten van de avond ervoor blieft ze niet meer. Dus het eerste dat ik doe (nadat ik ben gaan plassen) is dat weggooien, het voerbakje uitspoelen en nieuw eten klaarzetten. Vervolgens loop ik de tuin in en geef de vogeltjes eten. Daarna loop ik terug naar de kamer om het dekentje van mevrouw buiten uit te gaan kloppen. Als dat gebeurt is moet ik de kattenbak inspecteren, de drollen eruit vissen en weggooien. Intussen zit ze rustig te ontbijten, en kan ik beginnen aan mijn a sociaal ontbijt. ( Voor degene die niet weten wat dat is, dat is een kop koffie een sigaret en de krant!)
Als Loetje haar buik vol heeft wil ze even naar buiten, de boel controleren doet ze niet want ze vindt alles best. Vogeltjes mogen daar rustig zitten en hun buik vullen, ze kijkt enkel maar! Buurtkatten mogen ook in de tuin, soms begroet ze een vriendelijk, maar wegjagen doet ze ze niet! Ongelooflijk, maar écht waar!
Maar er is een ding dat minder is. De plaats op de bank! Al vanaf dat ze hier woont heeft ze mijn plek ingepikt. Overdag vind ik dat prima, maar ‘s avonds niet, dan wil ik op die plek zitten. Soms til ik haar op leg haar een stukje verder. Maar…dat vindt ze niks. Morrend blijft ze liggen totdat ik even naar de keuken loop, dan schuift ze meteen weer terug,( op, hoe zal ik het noemen? onze plek.) Maar… als ik eenmaal naast haar zit: op haar plek, volgens mevrouw dan! moet ik haar wel op haar buik kriebelen, net zolang totdat ze in slaap valt. Als ik lang wegblijf komt ze me halen! Dan loopt ze net zolang achter me aan tot ik naast haar kom zitten en mevrouw kriebel! Hoezo kapsoneskat!
Goed, die plek op de bank heeft niks met mijn huishoudelijk werk te maken, wel met mijn huishouden, net zoals Loetje. We zijn blij met haar en daar gaat het om!

Marian.

Please follow and like us: