VERVELEN

Pas geleden vroeg mij iemand of ik me weleens verveelde. Mijn eerste gedachte was, wat een rare vraag. Maar automatisch moest ik aan mijn jeugd denken. Toen gebeurde dat vaker. Mijn vriendinnetjes waren niet thuis en alleen spelen was iets dat ik niet leuk vond. Een van die momenten kan ik me nog goed herinneren. Ik liep naar mijn moeder en vertelde haar dat ik me verveelde. Het antwoord dat ik kreeg was: “Ga maar aan de kapstok hangen.”

Nou ja, daar kon ik dus niks mee, ik snap trouwens nu nog niet waar dat op sloeg. Misschien dat ze vond dat ik luxe zorgen had, daar kan ik me nu wel iets bij voorstellen. Huisvrouwen van vroeger moesten de hele dag keihard werken. Dus van verveling was geen sprake. Bovendien hadden ze vaak een lastige en veeleisende man. Dat kwam er dan ook nog bij.

Maar goed, nu is dat anders, de meeste vrouwen hebben een baan en hun huishouden, dus om zich te vervelen hebben ze geen tijd. Ik heb geen baan en verveel me nooit. Ik heb het druk met mezelf. Er is altijd wel iets dat ik wil doen. En…als ik niks meer weet ga ik op de bank zitten met een boek. Als het boek saai is val ik vanzelf in slaap. Dat is dus ook een manier om je vrije tijd in te vullen. Slapen!

Zo zijn er tal van mogelijkheden om je vrije tijd in te vullen. Sporten, tv kijken, winkelen, Internetten, handwerken en nog veel meer.

Vroeger maakten veel vrouwen er een hobby van om iedereen in de gaten te houden. Ik heb ooit iemand gekend die dat ook deed. Ze stond vroeg op, deed haar huishouden en ging in de woonkamer voor het raam zitten. Kijken wie er langs kwam en wie niet. Of de buurvrouw bezoek kreeg en hoelang ze bleven.

Ik moet er niet aan denken. Trouwens bij mij gaat dat sowieso niet want als ik naar buiten kijk, kijk ik tegen een groot grasveld op. Daar zie ik inderdaad weleens iemand lopen. Meestal mensen die hun hond daar uitlaten. Sommigen ruimen keurig de stront op, anderen niet. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, want een vervelend klusje is dat zeker.

Vervelend zijn is iets anders. Dat kunnen veel mensen goed. Je op de wekker vallen met vervelende vragen. Vaak gaat dat via de telefoon. Meestal is het een privénummer. Je aarzelt, maar neemt toch op. Op dat moment heb je al spijt want het eerste dat je te horen krijgt is ‘heeft u een minuutje tijd? Of mag ik u even iets vragen?’

Zodra ik dat hoor maak ik me er zo snel mogelijk vanaf met het smoesje dat ik geen tijd heb en dat ze een andere keer mogen terug bellen. Dan neem ik dus niet op. Vervelend voor hen, maar het werkt wel.

Wat ook vervelend is, als je net met iets bezig bent en je partner komt naar je toe en zegt: ‘Ik wil jou iets vragen.’ Nou, dan kan je er gif op innemen dat het niet leuk is wat hij/ zij wil vragen.

In de meeste gevallen gaat het over geld of een of ander debiel klusje dat gedaan moet worden. Als het iets leuks is beginnen ze nooit met die openingszin.

Vervelende gesprekken heb je ook vaak. Meestal op een feestje. Iemand komt ongevraagd naast je zitten en begint in jouw ogen stom te lullen. Je verveelt je te pletter, maar laat niks merken omdat je dat vervelend vindt voor hem of haar.

Vervelende situaties heb je ook. Je staat over iemand te roddelen die pal achter je staat, dat is niet alleen vervelend, maar ook  pijnlijk.

Iets vergeten dat belangrijk is kan erg vervelend zijn.

Vervelende tv programma’s zijn er in overvloed. Je kijkt mee omdat je partner het leuk vindt, maar jij verveelt je te pletter.

Maar het ergst lijkt mij als je samen met je partner in bed ligt en jij vraagt na afloop: ‘Vond je fijn? En dan als antwoord krijgt: ‘Nee, eerlijk gezegd vond ik het erg vervelend.’

 

Marian.